Έχει αναφερθεί ότι τα θετικά συναισθήματα, όπως π.χ. γέλιο, μπορεί να τροποποιήσουν τα επίπεδα των νευροενδοκρινικών παραγόντων και να διαφοροποιήσουν τη λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος. Αντίθετα, τα αρνητικά συναισθήματα, όπως το άγχος, ο φόβος και η θλίψη, είναι γνωστό ότι αποτελούν παράγοντες που ανεβάζουν,π.χ. τα επίπεδα της γλυκόζης στο αίμα. Σκοπός αυτής της μελέτης ήταν να διευκρινιστούν οι αλλαγές στα επίπεδα της γλυκόζης, παρουσία γέλιου, σε ασθενείς με διαβήτη.
Ένα διήμερο πείραμα διεξήχθη σε 19 ασθενείς με διαβήτη τύπου 2, που δεν λαμβάνουν θεραπεία με ινσουλίνη (16 άνδρες και 3 γυναίκες, ηλικίας 63,4±1,3 ετών, Δ.Μ.Σ. 23,5±0,7 kg/m2, , γλυκοζυλιωμένη αιμοσφαιρίνη HbA1c 7,2± 0,1%) και σε 5 υγιή άτομα (2 άνδρες και 3 γυναίκες, ηλικίας 53,6±3,5 ετών, ΔΜΣ 24,3±1,6 kg/m2, γλυκοζυλιωμένη αιμοσφαιρίνη HbA1c 4,8±0,1%). Και τις δύο ημέρες της δοκιμής, οι δυο ομάδες, κατανάλωσαν το ίδιο γεύμα αξίας 500 θερμίδων (79,9 g υδατάνθρακες, 21,0 g πρωτεΐνης, 7,8 g λίπους, και 1,0 g φυτικές ίνες).
Την πρώτη ημέρα, παρακολούθησαν μια μονότονη διάλεξη (για 40 λεπτά) χωρίς χιουμοριστικό περιεχόμενο. Τη δεύτερη ημέρα, ως μέρος ενός κοινού των 1.000 ανθρώπων, παρακολούθησαν μια ιαπωνική (cross-talk) κωμωδία (για 40 λεπτά). Τα επίπεδα γλυκόζης του αίματος μετρήθηκαν από το δάκτυλό με συσκευής (αυτο)μέτρησης. Οι εθελοντές εκτίμησαν το επίπεδο του γέλιου τους, σε μια κλίμακα από 0-5: οι περισσότεροι από αυτούς έκριναν ότι γελούσαν καλά (επίπεδο 4 ή 5). Η αυτοπαρακολούθηση της γλυκόζης του αίματος πραγματοποιήθηκε πριν από την πρόσληψη τροφής (γλυκόζη νηστείας, F.B.G.) και 2 ώρες μετά το γεύμα (2ωρη μεταγευματική γλυκόζη, P.P.B.G.).
Στους ασθενείς, η μέση 2ωρη μεταγευματική γλυκόζη μετά τη διάλεξη ήταν κατά 6,8±0,7 mmol/l υψηλότερη από την γλυκόζη νηστείας και 4,3±0,8mmol/l υψηλότερη μετά την παράσταση κωμωδίας. Η διαφορά στη μέση αύξηση μεταξύ διάλεξης και κωμωδίας, ήταν 2,5±0,7 mmol / l (p<0,005). Σε υγιή άτομα, η μέση αύξηση ήταν 2,0±0,7 και 1,2±0,4 mmol/l μετά τη διάλεξη και την κωμωδία, αντίστοιχα, και η διαφορά τους ήταν 0,8±0,5 mmol/l (p< 0,138).
Τα αποτελέσματα αυτά δείχνουν μια σημαντική μείωση της αύξησης της μεταγευματικής γλυκόζης στο αίμα, ελέω παρακολούθησης της κωμωδίας, σε ασθενείς με διαβήτη. Γεγονός που υποδηλώνει ότι το γέλιο βελτιώνει την μεταγευματική γλυκόζη, υπό συνθήκες ανεπαρκούς δράσης της ινσουλίνης. Αυτή η ευνοϊκή επίδραση του γέλιου μπορεί να περιλαμβάνει την επιτάχυνση χρησιμοποίησης της γλυκόζης από την κίνηση των προσωπικών μυών, κατά τη διάρκεια της κωμωδίας. Ωστόσο, είναι πιθανό ότι τα θετικά συναισθήματα, όπως το γέλιο, να ενήργησε στο νευροενδοκρινικό σύστημα, ώστε να καταστείλει εν μέρει την αύξηση της γλυκόζης στο αίμα. Εν κατακλείδι, η παρούσα μελέτη διαφωτίζει την αποτρεπτική επίδραση του γέλιου στην αύξηση της μεταγευματικής γλυκόζης και υποδηλώνει τη σημασία του καθημερινού γέλιου σε ασθενείς με διαβήτη.
Προσαρμογή: Επιστημονική ομάδα δια…της Τροφής
Hayashi K., Hayashi T., Iwanaga S., Kawai K., Ishii H., Shoji S. and K. Murakami. Laughter Lowered the Increase in Postprandial Blood Glucose. Diabetes Care 2003; 26 (5): 1651-2