Όσοι βρίσκονται σε… μάχη με τη ζυγαριά τους προσπαθώντας να χάσουν βάρος, ίσως βρουν έναν σημαντικό «σύμμαχο» σε ένα βρώσιμο τζελ το οποίο διογκώνεται στο στομάχι και χαρίζει το αίσθημα του κορεσμού.
Το τζελ του κορεσμού
Ερευνητές του Πανεπιστημίου του Μπέρμιγχαμ βρήκαν τον τρόπο ώστε να συνδυάσουν δύο συστατικά των τροφίμων τα οποία, όταν εκτεθούν στα οξέα του στομάχου, δημιουργούν ένα στερεό τζελ. Όπως υποστηρίζουν, το τζελ διασπάται από το πεπτικό σύστημα με αργούς ρυθμούς, με αποτέλεσμα το άτομο να νιώθει λιγότερη πείνα για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα αποφεύγοντας έτσι τα τσιμπολογήματα.
Στόχος των βρετανών επιστημόνων είναι να ενσωματώσουν τέτοιου είδους τζελ σε τροφές ώστε να χαρίσουν το αίσθημα του κορεσμού σε όσους προσπαθούν να χάσουν βάρος.
Όπως ανέφερε η Τζένιφερ Μπράντμπιρ, χημικός μηχανικός και επικεφαλής του προγράμματος «ένας από τους τρόπους για να αντιμετωπιστούν τα ολοένα και αυξανόμενα επίπεδα νοσογόνου παχυσαρκίας είναι να ελεγχθεί η πρόσληψη θερμίδων του πληθυσμού. Βασικό πρόβλημα είναι ότι οι τροφές σήμερα έχουν γίνει πιο μαλακές, πέπτονται πιο εύκολα και έτσι χαρίζουν για πολύ μικρότερο διάστημα το αίσθημα του κορεσμού. Εμφανίζεται λοιπόν ταχύτερα το αίσθημα της πείνας και το άτομο συχνά τσιμπολογά μεταξύ των γευμάτων». Σύμφωνα με την ειδικό, η τακτική που ακολουθεί η ομάδα της και αφορά τη χρήση υδροκολλοειδών τα οποία αποκρίνονται στα επίπεδα pH εντός του στομάχου, φαίνεται ότι μπορεί να επιδράσει στην όρεξη.
Φύκη… μοριακής γαστρονομίας
Τα συστατικά που χρησιμοποίησαν οι επιστήμονες για να δημιουργήσουν το βρώσιμο τζελ προέρχονται από φύκη, άμυλο και φλούδες εσπεριδοειδών. Με τα συγκεκριμένα υλικά σχηματίζονται υδατοδιαλυτά τζελ όπως αυτά που δημιουργούν οι σεφ της μοριακής γαστρονομίας.
Σύμφωνα με τη νέα μελέτη που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό έντυπο «Food Hydrocolloids», υπό φυσιολογικές συνθήκες οι τσίχλες – τζελ λειτουργούν ως συμβατικά πηκτικά μέσα των τροφών. Όταν όμως βρεθούν στο πολύ όξινο περιβάλλον του στομάχου, συνδυάζονται και δημιουργούν ένα στερεό τζελ που διασπάται με πολύ αργούς ρυθμούς.
Η δρ Μπράντμπιρ προσέθεσε ότι επόμενος στόχος της ομάδας της είναι να συνδυάσει τα τζελ με σάκχαρα τα οποία θα εκλύονται με αργούς ρυθμούς κατά τη διαδικασία της πέψης. «Όταν έλθουν σε επαφή με το χαμηλό pH, τα υδροκολλοειδή που χρησιμοποιούμε δομούνται έτσι ώστε να σχηματίζονται τζελ. Μπορούν να προστεθούν σε υγρά ή σε μαλακά στερεά προϊόντα χωρίς να υπάρχουν παρενέργειες για τους καταναλωτές. Η χρήση και μόνο αυτών των τζελ μπορεί να προσφέρει αίσθημα κορεσμού με διάρκεια, ωστόσο δεν είναι ευχάριστο για τον καταναλωτή το γεγονός ότι δεν συνδυάζεται με παροχή ενέργειας στον οργανισμό του. Ετσι ένα βασικό βήμα της έρευνάς μας, που βρίσκεται σε εξέλιξη, είναι το να βρούμε τρόπους ώστε να προσθέσουμε σάκχαρα στο τζελ τα οποία θα εκλύονται αργά, θα μεταβολίζονται και θα προσφέρουν ένα ικανοποιητικό επίπεδο από άποψη ενέργειας του οργανισμού».
Πηγή: Το ΒΗΜΑ
www.healthnews.gr
