Θεωρείται πλέον δεδομένο ότι ο εγκέφαλος παίζει πολύ σημαντικό ρόλο στον έλεγχο της όρεξης και του συνολικού μεταβολικού ρυθμού μας. Επιπλέον, η διαδικασία της αύξησης του σωματικού βάρους όμως δεν είναι ταυτόσημη για όλους μας, δεν παχαίνουμε όλοι το ίδιο, ακόμα και αν τρώμε το… ίδιο.

together

Αποδεικνύεται λοιπόν ότι αλλαγές στη βιοχημεία του εγκεφάλου – συγκεκριμένα η διαφοροποίηση της γονιδιακής έκφρασης μιας πρωτεΐνης – μπορεί να μεταβάλλει την έκβαση της αύξησης βάρους, υπό συνθήκες δίαιτας πλούσιας σε λίπος.

Μια πρωτεΐνη, γνωστή ως PPARγ, θεωρείται πολύ σημαντική στον έλεγχο πρόσληψης τροφής από τον εγκέφαλο, κατά συνέπεια συμμετέχει στη ρύθμιση του σωματικού βάρους. Ωστόσο, η ταυτότητα των νευρώνων που ελέγχουν την ανωτέρω διαδικασία παραμένει άγνωστη.

Μια νέα μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο Journal of Clinical Investigation, υποδεικνύει ότι η δραστηριότητα του PPARγ στους νευρώνες προ-οποιομελανοκορτίνης (POMC) είναι πολύ σημαντική για την απάντηση του σώματός μας στη πλούσια σε λίπος διατροφή.

Η Sabrina Diano και συνεργάτες, στο Yale University of Medicine, βρήκαν τα ποντίκια με έλλειψη PPARγ στους POMC νευρώνες αύξησαν λιγότερο το βάρους τους, ήταν πιο δραστήρια και είχαν καλύτερο μεταβολικό έλεγχο του σακχάρου, όταν σιτίστηκαν με πλούσια σε λίπος δίαιτα. Περαιτέρω, τα ζώα χωρίς PPARγ στους POMC νευρώνες δεν πήραν βάρος όταν τους χορηγήθηκαν ενεργοποιητές PPARγ.

Τα αποτελέσματα υποδεικνύουν ότι η παραγωγή PPARγ στους συγκεκριμένους νευρώνες ρυθμίζει την ενεργειακή ισορροπία όλου του σώματος. Επιπλέον, εξηγείται γιατί οι ενεργοποιητές PPARγ – που χορηγούνται σε κλινικό επίπεδο για να αυξηθεί η ευαισθησία στην ινσουλίνη σε ασθενείς σε σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2 – έχουν ως παρενέργεια την αύξηση βάρους.

Γιώργος Μίλεσης, MSc
Κλινικός Διαιτολόγος Διατροφολόγος
georgemiles9@gmail.com

Source
Lihong Long, Chitoku Toda, Jing Kwon Jeong, Tamas L. Horvath, and Sabrina Diano. PPARγ ablation sensitizes proopiomelanocortin neurons to leptin during high-fat feeding. J Clin Invest. 2014;124(9):4017–4027