Κάθε ώρα που περνάμε μπροστά στην τηλεόραση αυξάνει την πιθανότητα εκδήλωσης σακχαρώδη διαβήτη κατά 3,4%, καταλήγει πρόσφατη μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Diabetologia.
Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν εθελοντές από τη μελέτη του Diabetes Prevention Program (DPP) (χρηματοδοτούμενο από το τμήμα National Institute of Digestive and Diabetes and Kidney Diseases [NIDDK] του US National Institutes of Health NIH). Συμμετείχαν 3.234 υπέρβαροι Αμερικάνοι ενήλικες για 3 χρόνια, ηλικίας τουλάχιστον 25 ετών, με στόχο να αποτρέψουν ή να καθυστερήσουν την εκδήλωση διαβήτη τύπου 2 – είτε τροποποιώντας την καθημερινότητά τους είτε λαμβάνοντας μετφορμίνη.
Background
Ήδη ξέρουμε, από προηγούμενες έρευνες, ότι η τροποποίηση της καθημερινότητας μειώνει την επίπτωση διαβήτη, με μείωση βάρους κατά 7% και με 150 λεπτά άσκηση μέτριας έντασης. Αυτό που δεν είναι γνωστό είναι το κατά πόσο ο χρόνος άσκησης συνδέεται με το χρόνο που καθόμαστε.
Καθιστικός χρόνος (sitting time)
Πριν την παρέμβαση, ο συνολικός χρόνος που αφιέρωναν οι συμμετέχοντες στην τηλεόραση δεν ήταν σημαντικά διαφορετικός μεταξύ των τριών ομάδων (placebo, metformin, τροποποίηση ζωής), περίπου 140 λεπτά την μέρα έκαστη. Επιπλέον, ο συνολικός χρόνος που κάθονταν στη δουλειά συν το χρόνο τηλεθέασης ήταν παρόμοιος και στα τρία group (410-423 λεπτά την ημέρα).
Στο group τροποποίησης ζωής, παρατηρήθηκε μείωση του χρόνου τηλεθέασης, ανεξάρτητα από την ηλικία, το φύλο, τη φυλή, το βαθμό παχυσαρκίας, αλλά και το αν πέτυχαν τους στόχους φυσικής δραστηριότητας και μείωσης βάρους. Παρόμοια, το group αυτό είχε τη μεγαλύτερη μείωση του συνολικού καθιστικού χρόνου (δουλειά και τηλεόραση) στα 3 χρόνια του follow-up.
Η συνδυασμένη μείωση του συνολικού καθιστικού χρόνου ήταν κατά μέσο όρο 9, 6 και 37 λεπτά την ημέρα για τις ομάδες placebo, metformin και τροποποίησης ζωής, αντίστοιχα.
TV και διαβήτης
Οι ερευνητές μελέτησαν ακολούθως τον αντίκτυπο της καθιστικής ζωής στην επίπτωση του διαβήτη. Για όλους τους συμμετέχοντες, ο κίνδυνος εμφάνισης διαβήτη αυξανόταν κατά 3,4% ανά ώρα τηλεθέασης, ανεξάρτητα από την ηλικία, το φύλο, την ομάδα παρέμβασης και το χρόνο φυσικής δραστηριότητας. Η συσχέτιση αυτή μειώθηκε όταν το βάρος (σε σχέση με το χρόνο) προστέθηκε στην εξίσωση, υποδηλώνοντας ότι οι αλλαγές στο σωματικό βάρος μπορεί να επηρεάζουν τη σχέση καθιστικής ζωής και εκδήλωσης διαβήτη.
Στόχοι
Εν ολίγοις, η παρέμβαση σε διαβητικούς ασθενείς θα πρέπει να στοχεύει στη μείωση του συνολικού καθιστικού χρόνου, στην αύξηση της φυσικής δραστηριότητας αλλά και τη μείωση του παρόντος βάρους κατά τουλάχιστον 7%.
Γιώργος Μίλεσης, MSc
Κλινικός Διαιτολόγος Διατροφολόγος
georgemiles9@gmail.com
Reference
Bonny Rockette-Wagner et al. The impact of lifestyle intervention on sedentary time in individuals at high risk of diabetes. Diabetologia, April 2015 DOI: 10.1007/s00125-015-3565-0
