Η εκστρατεία των υγειονομικών αρχών της Νέας Υόρκης ξεκίνησε με την ενημέρωση για τα trans λιπαρά οξέα, που ευθύνονται για τον αποκλεισμό των αρτηριών. Στη συνέχεια επιβλήθηκε η αναγραφή των θερμίδων στα μενού. Ακολουθεί η «μάχη» έναντι του αλατιού. Οι φορείς της πόλεις συναντιούνται με τους κατασκευαστές τροφίμων και τους εστιάτορες για να μειώσουν το ποσό του αλατιού που χρησιμοποιείται σε κοινά τρόφιμα όπως π.χ. οι σούπες, οι σάλτσες ζυμαρικών, τα dressing για σαλάτες και το ψωμί.
Ανάγκη
Αν και όλοι έχουμε ανάγκη το αλάτι (1 κουταλάκι του γλυκού ή 2.300 mg νατρίου/ημέρα), καταναλώνουμε συνήθως 2-3 φορές περισσότερο από όσο χρειαζόμαστε. Επιπλέον, υποστηρίζεται το 70% των ενηλίκων αμερικάνων θα πρέπει να καταναλώνει τη μισή από αυτήν την ποσότητα (1500 mg/μέρα) – κάτι που συμπεριλαμβάνει όσους έχουν αυξημένη αρτηριακή πίεση, όλους όσους έχουν ξεπεράσει το 40ο έτος ηλικίας και τους αφρο-αμερικάνους.
Κίνδυνος
Αποδεδειγμένα, το υπερβολικό αλάτι ανεβάζει την πίεση του αίματος, που με τη σειρά της αυξάνει τον κίνδυνο καρδιαγγειακών παθήσεων. Πρόσφατη έρευνα έδειξε ότι για κάθε γραμμάριο λιγότερου αλατιού, θα μπορούσαν να προληφθούν 250.000 περιστατικά καρδιοπαθειών και 200.000 θάνατοι την τελευταία δεκαετία. Οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι πολύ μικρές αλλαγές στη διατροφή μας έχουν ιδιαίτερα ευεργετικές επιπτώσεις στην υγεία μας.
Υπολογίζεται ότι το 75% του αλατιού που καταναλώνουν οι Αμερικάνοι προέρχεται από επεξεργασμένα και προμαγειρεμένα τρόφιμα και όχι από την…αλατιέρα. Για το λόγο αυτό, οι τοπικοί φορείς επιζητούν τη συνδρομή της βιομηχανίας τροφίμων. Ενδεικτική της πίεσης που ασκήθηκε στις προηγούμενες προσπάθειες, είναι η αλλαγή των μενού, σε εθνικό επίπεδο, από τις αλυσίδες fast food.
Βιομηχανία
Ωστόσο, η βιομηχανία τροφίμων υποστηρίζει ότι ο περιορισμός του αλατιού είναι πολύ πιο δύσκολος από τον αντίστοιχο των trans λιπαρών οξέων, που στέφθηκε με επιτυχία. Επίσης, σε αντίθεση με τη ζάχαρη, το αλάτι δεν μπορεί να υποκατασταθεί. Το αλάτι χρησιμοποιείται κυρίως ως βελτιωτικό γεύσης, αλλά και ως συντηρητικό ή βελτιωτικό της υφής του τροφίμου. Το λιγότερο αλάτι δυσκολεύει αρκετά την επεξεργασία του τροφίμου. Γι΄ αυτό και η βιομηχανία ελπίζει ο περιορισμός του αλατιού να μείνει σε…προαιρετικό επίπεδο.
Βρετανία
Η πολιτεία της Νέας Υόρκης στρατολόγησε υπηρεσίες δημόσιας υγείας και ιατρικές ομάδες από όλη τη χώρα, σε μια προσπάθεια να μειωθεί η πρόσληψη αλατιού κατά 20% τα επόμενα 5 χρόνια, βασισμένη σε ένα πλάνο που έλαβε χώρα στη Βρετανία. Η συγκεκριμένη προσπάθεια είχε θέσει στόχους για την εθελοντική μείωση του περιεχόμενου αλατιού σε 85 κατηγορίες επεξεργασμένων τροφίμων (π.χ. ζυμαρικά, έτοιμες σούπες, μπέικον, τυριά και συσκευασμένο ψωμί). Κάποιες βρετανικές εταιρίες έβαλαν ακόμα και τα χρώματα των φαναριών στις συσκευασίες – π.χ. πράσινο για μικρό περιεχόμενο σε αλάτι.
Αξίζει…
Μπορεί λοιπόν το σχέδιο να φαίνεται αρκετά φιλόδοξο, αλλά σίγουρα τα όποια οφέλη θα είναι ιδιαίτερα σημαντικά. Σίγουρα αξίζει η προσπάθεια, να μετατραπούν σε πράξη οι παροτρύνσεις της παγκόσμιας ιατρικής κοινότητας για περιορισμό του αλατιού – η τόσο στοχευόμενη πρόληψη σώζει ζωές!