Η αλήθεια είναι ότι η φυσική δραστηριότητα παίζει πρωταρχικό ρόλο στη ψυχοσωματική υγεία του παιδιού. Βοηθάει στην πρόληψη της παχυσαρκίας, προάγει τη σωματική και πνευματική υγεία, βοηθάει στη φυσιολογική ανάπτυξη του οργανισμού και στην ανάπτυξη πολλών δεξιοτήτων και ικανοτήτων, ακόμα και από κοινωνιολογική άποψη (ομαδικότητα, άμιλλα κτλ). Πραγματικότητα επίσης (και σκληρή) είναι ότι τα σημερινά παιδιά για λόγους που βιώνουν αυτά και οι γονείς τους καθημερινά, κινούνται και γυμνάζονται λιγότερο από άλλες εποχές. Ας μην συζητήσουμε και τα αποτελέσματα της καραντίνας εν καιρώ… πανδημίας. Τι μπορείτε να κάνετε ως νέοι (και μη) γονείς; Ιδού:
- Καθιερώστε καθημερινούς μικρούς περιπάτους είτε μεταξύ υποχρεώσεων (π.χ. προς ή από το φροντιστήριο) είτε συγκεκριμένες ώρες (π.χ. πριν το βραδινό γεύμα)
- Αναθέστε το μικρό σας να βγάζει το κατοικίδιο βόλτα καθημερινά ή και να βγάζει το ίδιο τα απορρίματα στον κάδο
- Δημιουργείστε με φιλικές οικογένειες ένα “κλαμπ” εκδρομών, περιπάτων ή πικ-νικ (με δραστηριότητες όπως π.χ. ποδηλασία) τα Σαββατοκύριακα
- Φροντίστε να παίρνει το παράδειγμα σας σε οτιδήποτε αφορά την κίνηση. Αν εσείς μονίμως χρησιμοιποιείτε το ασανσέρ, μη περιμένετε το παιδί να πάει ανέβει με τις σκάλες!
- Αφιερώστε χρόνο μαζί του σε “οικιακές” δραστηριότητες όπως το νοικοκυριό, ή ακόμα καλύτερα βάλτε δυνατή μουσική και χορέψτε μαζί σε έντονους ρυθμούς!
- Προσπαθείστε να περιορίσετε το χρόνο που η τηλεόραση είναι ανοικτή ή και το χρόνο που μπορεί το παιδί να αφιερώνει στα ηλεκτρονικά παιχνίδια.
- Στο σχολείο, εξηγήστε του πόσο σημαντικό είναι το μάθημα της γυμναστικής και ωθήστε το να κινείται και να παίζει στα διαλλείματα με τα άλλα παιδιά
- Γράψτε το σε κάποιο άθλημα της επιλογής του, κατά προτίμηση ομαδικό.
Το πιο σημαντικό σε κάθε περίπτωση είναι σταδιακά να αυξηθεί η κίνηση του παιδιού σας συστηματικά και με τρόπο που θα μπορεί το ίδιο να υιοθετήσει. Δηλαδή να του αρέσει ως δραστηριότητα, να νιώθει καλά με αυτή, να μπορεί να το κάνει και να έχει την επιλογή του “διαφορετικού”, ωστέ να μη το βαρεθεί γρήγορα. Έτσι, λόγου χάριν, προσπαθήστε να εκτελείτε διαφορετικές διαδρομές στους περιπάτους σας, με εικονικά σημεία “κόμβους” (checkpoints) ή και συμβολικά έπαθλα, ώτε να υπάρχει ανταγωνισμός και κατ’ επέκταση ενδιαφέρον. Σιγά σιγά κι αφού το παιδί συνηθήσει, θα δραστηριοποιείται πιο πολύ και από μόνο του και έτσι θα έχει περισσότερες πιθανότητες και πιο οργανωμένη εντατική κίνηση-άσκηση, όπως π.χ. σε κάποιο άθλημα.
Δημήτριος Πέτσιος Msc
Κλινικός Διαιτολόγος- Αθλητικός Διατροφολόγος
Master Practiotioner in Eating Disorders (NCfED)