Τα κιλά, που είναι περισσότερα από το φυσιολογικό, προκαλούν ταχύτερη γήρανση του ήπατος. Έτσι, μπορεί να εξηγηθεί το γεγονός ότι η παχυσαρκία συνδέεται με την εμφάνιση νόσων ή παθολογικών καταστάσεων, όπως ο καρκίνος του ήπατος και η αντίσταση στην ινσουλίνη. Τα συμπεράσματα αυτά, προέκυψαν από μία κλινική μελέτη, που δημοσιεύεται στο τελευταίο τεύχος του επιστημονικού περιοδικού Proceegings of the National Academy of Sciences.
Όπως τονίζει ο συγγραφέας της μελέτης Steve Horvath, Καθηγητής της Βιοστατιστικής και της Γενετικής του Ανθρώπου, «δεν είναι ξεκάθαρο εάν αυτή η γήρανση θα έχει σαν αποτέλεσμα μεγαλύτερο κίνδυνο εμφάνισης ορισμένων ασθενειών. Όμως, είναι πιθανό ότι τα άτομα εκείνα, των οποίων το ήπαρ είναι πολύ γηραιότερο από το αναμενόμενο, θα πρέπει να ελέγχονται πιο προσεκτικά για ορισμένες ασθένειες, ακόμη κι αν χάσουν πολύ βάρος».
Η επιγενετική γήρανση, είναι ένας όρος που χρησιμοποιείται για να δηλώσει τούς ρυθμούς γήρανσης διαφόρων ιστών του σώματος. «Σύμφωνα με το ‘ρολόι’ της επιγενετικής, η μεγάλη πλειοψηφία των ιστών, των διαφόρων κυττάρων και των οργάνων του σώματος, γερνούν με τον ίδιο ρυθμό», αναφέρει ο καθηγητής Horvath και εξηγεί: «Όμως αυτοί οι ρυθμοί γήρανσης, μπορεί να διαφέρουν από άτομο σε άτομο. Μερικά άτομα, της ιδίας ηλικίας, είναι ξεκάθαρα γηραιότερα από τα άλλα. Η επιγενετική παίζει μεγάλο ρόλο. Μελέτες που έχουν γίνει σε δίδυμα άτομα, δείχνουν ότι ποσοστό 40% των διαφορών στην επιγενετική ηλικία, είναι γενετικής αιτιολογίας. Ο σκοπός αυτής της νέας μελέτης, είναι να καταλάβουμε γιατί γερνούμε. Ένας τρόπος για να απαντήσουμε σ’ αυτήν την ερώτηση, είναι να καταλάβουμε ποιοί παράγοντες έχουν σχέση με την επιγενετική ηλικία των διαφόρων ιστών του ανθρώπου. Αν και πολλοί άνθρωποι πιθανώς υποπτεύονταν ότι το υπερβολικό βάρος γερνάει το σώμα, δεν υπήρχε κανένας αντικειμενικός τρόπος για να αποδειχθεί ένα τέτοιο αποτέλεσμα».
Οι ερευνητές έφθασαν στα συμπεράσματά τους, αφού πρώτα μελέτησαν 1190 δείγματα ανθρώπινου ιστού, περιλαμβανομένων περισσοτέρων από 130 δείγματα ήπατος. Ανακάλυψαν ότι, η επιγενετική ηλικία του ήπατος, αυξανόταν κατά 3,3 χρόνια για κάθε 10 μονάδες δείκτη μάζας σώματος (ΒΜΙ). Ο δείκτης ΒΜΙ, είναι μία μέτρηση του κατά πόσον το βάρος και το ύψος ενός ατόμου, είναι ανάλογα. Έτσι, η διαφορά των 10 μονάδων, σημαίνει π.χ., την διαφορά ανάμεσα σε ΒΜΙ 35 και 25.Και προσθέτει ο καθηγητής Horvath: «Ας υποθέσουμε ότι, ένας άνδρας έχει ύψος 1,70 μέτρα και βάρος 60 κιλά. Αυτός ο αδύνατος άνδρας ,θα είχε δείκτη μάζας σώματος 20.Τώρα,συγκρίνετε αυτόν, προς ένα άλλο άνδρα, που έχει την ίδια ηλικία και το ίδιο ύψος, ο οποίος όμως έχει βάρος 105 κιλά. Το ήπαρ αυτού του παχύσαρκου ατόμου-ο οποίος θα έχει δείκτη μάζας σώματος 35-θα είναι πιθανώς γηραιότερο κατά πέντε χρόνια. έναντι αυτού του αδύνατου ατόμου».
Οι ερευνητές βρήκαν επίσης, ότι οι διάφορες χειρουργικές επεμβάσεις, που εκτελούνται για την μείωση του βάρους, δεν είχαν κανένα αποτέλεσμα επί της ηλικίας του ήπατος. Όμως, η μελέτη εξέτασε το αποτέλεσμα χειρουργικών επεμβάσεων που πραγματοποιήθηκαν τους προηγούμενους εννέα μήνες μόνον.
Οι ερευνητές δεν γνωρίζουν το πώς ακριβώς το υπερβολικό βάρος μπορεί να επηρεάζει το ήπαρ, βρήκαν όμως πολλές ενδείξεις. Όπως τονίζει ο καθηγητής Horvath: «Βρήκαμε ένα πολύ ισχυρό ανεπιθύμητο αποτέλεσμα επί του ηπατικού ιστού, αλλά δεν βρήκαμε κανένα αποτέλεσμα επί του λίπους, των μυών ή του αίματος».
Ο Δρ. Trygve Tollefsbol, Διευθυντής του Κέντρου Κυτταροκαλλιεργειών Μελέτης της Γήρανσης, του Πανεπιστημίου της Αλαμπάμα, είπε ότι, «η μελέτη αυτή παρέχει ένα μοναδικό τρόπο εξέτασης του μηχανισμού της γήρανσης, όχι μόνον όσον αφορά το ήπαρ, αλλά επίσης και σε ότι αφορά την επιγενετική γήρανση. Τα ευρήματα της μελέτης, είναι σημαντικά γιατί, ένα ήπαρ που γερνά ταχύτερα, μπορεί να καθιστά πιθανότερη την ανάπτυξη καρκίνου σε ένα άτομο».
Ο καθηγητής Horvath πρόσθεσε ότι, το επόμενο βήμα της έρευνας θα είναι να καταλάβουν εάν οι ρυθμοί επιγενετικής γήρανσης θα βοηθήσουν τους γιατρούς να κάνουν διάγνωση ασθενειών σε παχύσαρκα άτομα, ή τουλάχιστον να σκεφθούν, για ποιές ασθένειες θα πρέπει να ελεγχθούν. Και τόνισε: «Τελικά, αυτή η γραμμή έρευνας, θα μπορούσε να οδηγήσει σε θεραπευτικές παρεμβάσεις, οι οποίες, όχι μόνον διατηρούν το ήπαρ σε νεανική ηλικία, αλλά επίσης και το υπόλοιπο σώμα».
Πηγή: Υγείαonline.gr
Επιμέλεια θέματος: Συντακτική Ομάδα Υγείαonline
