«Επιτέλους ξεκίνησε το Euro, να δούμε λίγο μπαλίτσα, ειδικά τώρα που έχει τελειώσει και η αγωνιστική περίοδος».
Όπως και να το δεις, είναι διαφορετικά να μαζεύεσαι με τα φιλαράκια, στο μπαλκόνι ή την αυλή, με την τηλεόραση απέναντι (σ.σ. όλο και κάποια πατέντα θα βρεις για να τη βγάλεις από το σαλόνι).
Και όντως έχει πλάκα, να βλέπεις τα μπαλκόνια γεμάτα παρέες, να φωνάζουν και να επιδίδονται σε διαγωνισμό… «ατάκας». Πολλές φορές, διαφωνούν ή συναινούν και τα… αντικριστά μπαλκόνια. Νιώθεις ότι όντως είσαι σε ένα ιδιόμορφο γήπεδο.
Μύρισε καλοκαίρι…
Είναι και αυτό ίδιόν του καλοκαιριού: η μπάλα να ενώνει (ή να χωρίζει) τη γειτονιά. Βλέπεις εμείς φέτος δεν καταφέραμε να πάμε Γαλλία. Δεν σημαίνει όμως ότι δεν θα «στηθούμε» στην τηλεόραση να δούμε τουλάχιστον τους υπόλοιπους. Άλλωστε, όλοι έχουν και μια δεύτερη προτίμηση.
Όπως λοιπόν κάθε χαρμόσυνο ευτυχές γεγονός, έτσι και το Ευρωπαϊκό Κύπελλο «ζητά» το φαγητό του. Και μπορεί λίγο παλαιότερα, να μιλήσαμε για το ότι δεν πρέπει να τρως μπροστά στην τηλεόραση, αλλά και το πώς θα επιβιώσεις από το ακατάπαυστο φαγητό (video) τις «βραδιές της μπάλας». Αυτό δεν σημαίνει ότι (θέλεις να) τα καταφέρνεις πάντοτε.
Θα αναμετρηθούμε και φέτος;
Με τη σκέψη ότι μιλάμε για ένα μήνα μπάλας, θα προτείνω πιο υγιεινές εναλλακτικές του (μόνο) junk food, ώστε να κρατήσουμε τουλάχιστον τα προσχήματα. Με αφορμή κάτι που άκουσα χθες, ας μη μπούμε στον πλειστηριασμό του «πόσα κιλά πήρες εσύ στο Euro, φέτος»;
Pregame snack
Για τα προεόρτια, φτιάξε pop corn, αντί να βουτήξεις τις χούφτες σε ξηρούς καρπούς, πατατάκια ή γαριδάκια. Θα γλιτώσετε μεγάλες ποσότητες λίπους (και θερμίδων), ενώ θα ικανοποιήσετε την επιθυμία για κάτι τραγανό και αλμυρό. Ξέρω, ξέρω… για τη μπυρίτσα.
Ένας επίσης βολικός αλμυρός μεζές είναι τα sticks γλυκοπατάτας. Κόψε την πατάτα σε λωρίδες, όπως για το τηγάνι, ράντισέ τις με λίγο λάδι/αλάτι και ψήστε τις στο φούρνο. Μαζί με αυτές μπορείς να ψήσεις onion rings και νιφάδες παρμεζάνας (σ.σ. πλάσε δισκάκια με νερό και αλεύρι). Όλα τα παραπάνω λειτουργούν ως αποτελεσματικά υποκατάστατα για τα πατατάκια ή τα γαριδάκια.
Επιπλέον, για να δώσουμε και λίγο χρώμα, φτιάξε ένα dip τυριού (π.χ. κατίκι Δομοκού με λίγο λευκό ξύδι και πιπέρι cayenne) για λωρίδες αγγουριού ή καρότου.
Αντί σαλάτας
Ναι, ξέρω, σιγά μη φας… πρασινάδα! Τι θα έλεγες όμως για ένα ντάκο με ντοματούλα, φέτα ή ανθότυρο (ή κατίκι), ελιές, κάπαρη και ό,τι άλλο θες; Σίγουρα, σε βοηθήσει να χορτάσει χωρίς να νιώθεις ότι θα… «βοσκήσεις»!
Να φάμε και κάτι, ε;
Και για να περάσουμε στο κυρίως πιάτο, προτείνουμε σπιτική pizza (αν δεν φτιάξεις τη βάση, βάλε αραβική πίτα ή πίτα από σουβλάκι), ίσως σε μια χωριάτικη έκδοση με φέτα-ντομάτα-ελιά ή οτιδήποτε άλλο δεν έχει 17 διαφορετικά είδη αλλαντικών – χώρια από το λουκάνικο.
Ως δεύτερη επιλογή, ψήσε πίτες και σουβλάκια (ή καλαμάκια για κάποιους), φτιάξε το δικό σου μοναδικό τυλιχτό, με μεράκι και λίγο ελαιόλαδο.
Τι, δεν έχει επιδόρπιο;
Τι πιο εύκολο από το καλοκαιρινά φρούτα, το παγωτό σορμπέ ή ακόμα και μια light εκδοχή παγωτού. Χρησιμοποίησε απλά μικρό μπολ σερβιρίσματος και όχι της… σούπας!
Στη ζώνη του γκρι…
Αν και θα έπρεπε να μιλάμε για το πόσο μεγάλο πρόβλημα δημιουργεί η παράλληλη θέαση τηλεόρασης με το φαγητό, ξέρω πως απλά κάποιοι δεν μπορούν να το ακολουθήσουν, ειδικά όταν «παίζει μπάλα». Επειδή πάντα το ζήτημα είναι να μετριάσουμε τη ζημιά, η (γκρίζα όντως) λογική του να τρως κάτι πιο υγιεινό μπροστά στην τηλεόραση, μπορεί να μην με βρίσκει σύμφωνο, αλλά σε κάποιες περιπτώσεις είναι αποτελεσματική.
Πρώτη δημοσίευση: http://milessis.gr/
